ගොම්මන මැද තුරුල් වෙන ඔබේ සිනහව,
අඳුරු බව දැන, හිත පොඟවයි ඔබේ නෙතු අග,
පිනි කැට මෙන්ය, එක්වෙයි නෙතඟ,
රෑ තාරුකා විළස, වියැකෙයි වියලෙයි මොහොතින් දෙනෙත,
රැයක සුසුමන් සීතයි,
බොළඳිය, සමුගන්නට කාලය විත් මෙලෙස...
ගොම්මන මැද තුරුල් වෙන ඔබේ සිනහව,
අද හවස 6ට, Bio පන්තියට යන ගමන් දැක්ක සිද්ධියක් ගැන කියන්න හිතුනා. පොඩ්ඩක් විකාරරූපී සිද්ධියක්. අපිට ඉතින් වෙන්නෙම ඔව්වනෙ...
පියාඹන්න ඉඩක් නැත,