ඔහු

රැවුලු ගස් අතගැවෙන බැව් හැඟින,
කාලය නොම ඉඳ බැව් හැඳින,
ඈ වත තව නොලැබෙන බැව් සිතින,
නෙතඟ කඳුලැල් ගැලුවා, ඔහුට නොදැනිම...

සිතින නිතින ඈ හැඳින,
ගෙවූ කල් රූ මැවෙන,
සිතඟ රුධිරය වැකෙන,
මතකය දවයි හද නොම කිපෙන...

නොම හැඳින ඔහු තෙද,
ගත වෙර නොහඳුනන ඒ සිත,
තෙත් කරමින් දෙකොපුල් අද,
පිරිමි හිතකදු හැඬුවා පෙමක් බැඳ...

:) :( ;) :D :-/ :x :P :-* =(( :-O X( :7 B-) #:-S :(( :)) =)) :-B :-c :)] ~X( :-h I-) =D7 @-) :-w 7:P 2):) :!! \m/ :-q :-bd ^#(^

13 comments :

  1. පිරිමියෙක් අඬවන එක ලෙසි නෑ. කෙල්ලෙක් වෙනුවෙන් අඬනවනම්... ඒ ආදරේ අමරණියයි.

    ReplyDelete
  2. කොයි හිතත් ලාමකයි ආදරේදි..

    ReplyDelete
    Replies
    1. කොයි හිතත් නෙවෙයි... බොරු නැති, ඇත්ත ආදරයක්නම් විතරයි...

      Delete
  3. හරිම අපූරුයි!

    ReplyDelete
  4. ආදරයේදි මොකාද බොළඳ නොවෙන්නේ ...

    ReplyDelete
  5. නොදැනීම ඒ සිතල
    ගලා යන තුරුම පහලට
    කඳුළක් වැටුනා හෙමිහිට
    බැදි පෙමක සිතුවිලි ලග..

    කවිය නියමයි මලය.. මේ ගැන නම් කියන්න පුළුවන් දේවල් ගොඩයි..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ස්තූතියි අයියා, ඔව්, මම දන්නවා...

      Delete

සටහනක් තියලා යන්න​...

සිද්ධියේ මුදුනට